Aankomst Italië (en de overval in Brazilië!)

Hallo mensen!

Zo. Geland in Italië. Wat een contrast. De cultuur, de mensen, het ritme, het weer en het eten allemaal anders. Van het eten genieten we met volle teugen. In Brazilië was het toch wat ongezond, overal zit kilo's suiker in en we aten bijna dagelijks rijst met bonen en vlees. Amper groenten. Dat is in Italië wel even anders. Heerlijk verse groenten met heerlijke pasta's. Eten is voor de Italianen erg belangrijk en is een sociaal gebeuren. Er wordt uitgebreid de tijd voor genomen. We eten vaak pas 9 uur/half 10 's avonds en zitten dan om 11 uur nog aan tafel. Haha. En 's middags rond 2 uur hebben we dan ook al uitgebreid warm gegeten. Maargoed, genoeg over het eten.

Doen we ook nog wat? Jazeker! Al is het deze week een relaxed programma vergeleken met hoe vol een week werd gestouwd in Brazilië. We werken met 3 voorgangerskoppels die hier een kerk aan het planten zijn. Ze zijn nog bezig met het verbouwen van een kerkgebouw maar ze hebben al 50 mensen waarmee ze al volop aan het werk zijn door middel van huisgroepen. Wij hebben met de kinderen gewerkt. Ze vonden het helemaal geweldig wat we te brengen hadden door middel van spellen, drama's, dansen en verhalen. Verder doen we evangelisatie werk en helpen we de voorgangers koppels met van alles en nog wat.

Volgende week reizen we met de trein af naar Francavilla al Mare. Hier zal ons team 3 weken verblijven en meewerken aan een internationaal sportproject. Dit wordt georganiseerd vanuit YWAM. Rond de 100 mensen uit verschillende landen komen daar om samen te werken aan dit project.

Dan gaan we naar de stad Bari. Dit is het meest zuidelijke dat we zullen gaan in Italië. Wat we daar precies gaan doen is mij nog niet helemaal duidelijk dus dat zullen we later nog laten weten.

De laatste fase is in Rome. Ook hierover later meer..

We zien uit naar wat we nog allemaal gaan doen en hebben er zin in.

Dan nog even wat anders. We wilden dit pas delen als we uit Brazilië waren omdat we onze families de bezorgdheid wilden besparen. In de derde week van de les fase in Brazilië zijn we op de basis overvallen door gewapende jongens. We zaten 's avonds met een groep studenten nog wat te drinken in onze keuken. De keuken is overdekt maar wel buiten. Het terrein van de basis is een heuvel en aan de voorkant beschermd met een hek maar aan de zijkanten is het een stuk jungle van een paar honderd meter. Onderaan het stuk jungle begint meteen de Woonwijk. Vanuit daar zijn de jongens omhoog gekomen. Het was natuurlijk totaal onverwachts dus we hadden niet meteen door wat er aan de hand was maar toen ze begonnen te roepen en er mensen onder schot werden gehouden werd het duidelijk. Omdat het allemaal zo snel ging wilde ik (Pim) achter een jongen aanrennen die een laptop van tafel griste. Ik had niet gezien dat hij een vuurwapen had en dit was mijn eerste (domme) reactie. Gelukkig stopte een mede student me. De Jongens gingen er uiteindelijk vandoor met een aantal telefoons, een portemonnee, een aantal horloges en een laptop. Van Eline en mij is er niets meegenomen. Het was enorm schrikken en het was niet leuk dat we ons niet meer veilig voelden op de plek dat nu ons thuis was. Deze avond is 1000 keer door mijn hoofd gegaan. Ik dacht vaak; wat als niemand me tegen had gehouden? Had die jongen geschoten? Het ging rond dat de jongens 2 dagen later weer op de basis waren maar toen niks gedaan hebben. 2 mensen zeggen dat ze ze gezien hebben. Het was voor de hele basis een behoorlijke schok en sommige andere betrokken mensen hadden de weken daarna echt problemen met angst. Er is natuurlijk veel gebeden om de angst niet te laten overheersen en voor mij en Eline heeft dit goed geholpen. Eline heeft wel 2 a 3 weken last gehad van angst in de avond/nacht en nachtmerries. Zodra de dag kwam was die angst weg. Achteraf was het ook een goede les voor de rest van de tijd in Brazilië om te leren wat wel te doen als je wordt overvallen. Ik heb een heel goedkoop horloge gekocht voor als we bijvoorbeeld op straat berooft zouden worden. Deze zou ik dan als eerst afgeven en zeker geen weerstand meer bieden. Want vaak zijn die jongens onder invloed van drugs als ze een overval plegen en zijn dan tot alles in staat. Dit wilden we nog met jullie delen. Onze excuses voor de mensen die in die tijd contact met ons hebben gehad en we misschien wat kortaf of afwezig waren. Het was lastig om het niet te vertellen maar dit leek ons het beste.
De basis is naar aanleiding van deze overval begonnen met het bouwen van een grote muur rondom de hele terrein.
Gelukkig hebben we de rest van de tijd dit soort dingen niet meer meegemaakt. Hier in Italië is het veilig op straat. Het enige waar we op moeten letten zijn zakkenrollers.

Nogmaals we hebben het naar ons zin hier in Italië en we zullen de verhalen van de volgend plekken waar we komen weer met jullie delen.

Groetjes,

Pim (en Eline)